Το πρώτο ντόμινο έπεσε!
To 2007 ο κόσμος φαινόταν να είναι σε τάξη: οι χρηματιστηριακές αγορές ήταν ανοδικές, προφανώς όλα ήταν μια χαρά. Αλλά μόνο φαινομενικά. Διότι το 2006, οι τιμές των κατοικιών στις ΗΠΑ μειώθηκαν – και έτσι δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων, μια φούσκα η οποία είχε τραφεί από τους πολιτικούς (κάθε Αμερικανός θα πρέπει να είναι σε θέση να αντέξει οικονομικά ένα σπίτι, έτσι ήθελαν οι Αμερικανοί Δημοκρατικοί).
ΟΙ πρώτες σαφείς ενδείξεις ότι υπήρχε σάπιο, ήταν η κατάρρευση των τριών hedge funds της Bear Stearns τον Ιούλιο του 2007. ήταν τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου με καλλίφωνα όνοματα: High Grade Structured Credit Strategies Enhanced Fund, High Grade Structured Credit Strategies Fund und Asset-Backed Securities Fund. Αγόραζαν με μεγάλη μόχλευση CDOs (εξασφαλισμένα χρεωστικά), δηλαδή ενυπόθηκους τίτλους, και τελικά βρέθηκαν σε μπελάδες όταν οι αγοραστές των κατοικιών καθυστερούσαν όλο και περισσότερο τις πληρωμές – και τα τρία hedge funds δεν είχαν εξασφαλιστεί αρκετά με Credit Default Swaps, δηλαδή δεν είχαν αντιστάθμιση. Η κατάρρευση των τριών hedge funds ήταν η αρχή του τέλους της Bear Stearns – η τράπεζα τελικά εξαγοράστηκε για λίγα λεφτά από την JPMorgan Chase τον Μάρτιο του 2008, ενώ η ομοσπονδιακή τράπεζα ανέλαβε όλους τους κινδύνους –απώλειας της Bear Stearns. Επειδή μια τέτοια συμφωνία δεν υλοποιήθηκε αργότερα με την Lehman Brothers, άρχισε μια αλυσιδωτή αντίδραση στις αγορές, την οποία γνωρίζουμε όλοι ως «οικονομική κρίση». Αλλά ακόμη και με την κατάρρευση της Lehman, χρειάστηκε χρόνος μέχρι αυτή η αλυσιδωτή αντίδραση να αποκτήσει δυναμική. Η αμερικανική αγορά ακινήτων κατέρρευσε, οι τράπεζες βρέθηκαν σε δυσκολίες, το όλο σύστημα στεκόταν μπροστά από τη συνολική κατάρρευση – έως ότου οι ενέργειες των κεντρικών τραπεζών και πολιτικών βοήθησαν την κατάσταση.
Σήμερα, από την άλλη πλευρά, η ερώτηση έχει να κάνει με την παγκοσμιοποίηση! Ο λόγος για τον οποίο το όλο σύστημα δεν κατάρρευσε κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης, είναι κυρίως γιατί η ιστορία της παγκοσμιοποίησης παραμένει άθικτη. Η Κίνα ήταν σε ανάπτυξη, η Ασία στο σύνολο της, και οι προοπτικές ήταν καλές γιατί όλο και περισσότεροι παγκόσμιοι παίκτες έκαναν την εμφάνισή τους, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν μόνο ένα δευτερεύοντα ρόλο. Αυτό υποσχόταν ανάπτυξη, οπότε όλα ήταν εντάξει!
Πλέον όμως αμφισβητείται η παγκοσμιοποίηση, και ο λόγος είναι η κατάρρευση της Hanjin, μιας από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές μεταφορικές εταιρίες . Είναι η στιγμή της Bear Stearns μια σημαντική κρίση της ίδιας της παγκοσμιοποίησης! Επειδή η τάση είναι ξεκάθαρα προς την αυτοματοποίηση: Είμαστε στην αρχή μιας ανάπτυξης η οποία θα γυρίσει τον τροχό της παγκοσμιοποίησης προς τα πίσω. Με την αυτοματοποίηση όλο και περισσότερα πράγματα και πάλι παράγονται στη Δύση, η οποία είχε εγκαταστήσει τις βιομηχανίες της σε χώρες με χαμηλούς μισθούς. Αν οι μηχανές εξισώσουν το πλεονέκτημα κόστους, το οποίο έχουν η Αφρική ή φτωχότερες χώρες της Ασίας με το φθηνό εργατικό δυναμικό τους, τότε τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα για τις λόγω χώρες. Για το παραγωγό όμως προκύπτουν έξοδα μεταφοράς, και τα προϊόντα φτάνουν πιο γρήγορα στους δυτικούς πελάτες από ότι όταν παράγονται στην Καμπότζη, το Μπαγκλαντές ή την Αιθιοπία. Με άλλα λόγια, η αυτοματοποίηση «σκοτώνει» το επιχειρηματικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης, το οποίο βασίστηκε σε φθηνό εργατικό δυναμικό σε αυτές τις χώρες οι οποίες τώρα επιτέλους ήθελαν να παίξουν στη συναυλία της ευημερίας.
Τώρα, η συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου εμπορίου διακινείται μέσω της ναυτιλίας, δηλαδή με την μεταφορά των εμπορευματοκιβωτίων που φέρνουν τα φθηνότερα παραγόμενα προϊόντα σε εμάς, έτσι ώστε να μπορούμε να αγοράζουμε πάρα πολύ φθηνά. Με λίγα λόγια η εξέλιξη αυτή φέρνει το παράδειγμα της adidas, η οποία θέλει πάλι να παράγει τα παπούτσια της στην Γερμανία χρησιμοποιώντας ρομπότ.
Όλα αυτά δεν θα συμβούν σύντομα, είναι μια χρονοβόρα διαδικασία- αλλά είναι μια μέγα-τάση που θα οδηγήσει σε ένα είδος αντιστροφής της παγκοσμιοποίησης (για τους ανθρώπους των χωρών με χαμηλούς μισθούς είναι μια κακή είδηση). Για πραγματικούς ανθρώπους σε μακρινές χώρες που παράγουν αγαθά, αυτό σημαίνει λιγότερα Container. Δεν είναι τυχαίο ότι Φορείς εκμετάλλευσης λιμένων βρίσκονται σε άμυνα –σιγά σιγά χάνουν ένα επιτυχές επιχειρηματικό μοντέλο. Αυτή η τάση εκτός από τη οικονομική αναστροφή της παγκοσμιοποίησης θα φέρει μαζί της και μια πνευματική αλλαγή, την οποία αποκαλούν «φυλετικοποίηση».
Η κατάρρευση της Hanjin είναι η πρώτη ορατή ένδειξη της καταστροφής της παγκοσμιοποίησης. Τα συστήματα αρχίζουν να σπάνε όπου η ανθεκτικότητα είναι χαμηλότερη κατά την διάρκεια της πίεσης. Αυτό ήταν και είναι προφανές στην Hanjin, αλλά η Hanjin δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή ενός κύματος πτωχεύσεων στον κλάδο – και μπορεί να παρασύρει και άλλους τομείς στον γκρεμό. Το πρώτο ντόμινο έπεσε! Η οικονομική κρίση ξεκίνησε με την Bear Stearns, η μεγάλη κρίση της παγκοσμιοποίησης άρχισε με την κατάρρευση της Hanjin. Και σε αντίθεση με το 2007, δεν έχουμε τίποτα τώρα, στο οποίο θα μπορούσαμε να στηρίξουμε τις ελπίδες μας – όπως τότε με την ελπίδα για ανάπτυξη μέσω της παγκοσμιοποίησης. Ειδικά, δεδομένου ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν χρησιμοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τα πυρομαχικά τους.
η μετάφραση έγινε από το άρθρο στον σύνδεσμο: